Okyanuslardaki yaşama yardımcı olmak için okyanusa milyonlarca lastik atmanın garip olduğunu düşünebilirsiniz, ancak 1970’lerde bilim adamlarına mantıklı bir yol gibi görünüyordu. Hasarın boyutu şaşırtıcıydı.
Kaynak:https://atama noktası.com/the-time-…
Broward Yapay Resif A.Ş. (BARINC), 1972’de felakete yol açacak bir strateji geliştirdi. Araba lastiklerini okyanusa atarak yeni balık yaşam alanları yaratmanın mümkün olacağına inandılar.
Projenin amacı, balıkların “yapay resifler” olarak toplanacağı okyanus tabanına yaklaşık 2 milyon eski lastiği gömmekti. Ama sonuçlar bir felaketti.
100’den fazla özel tekne ve ABD Donanması gemisi USS Thrush lastikleri boşaltmak için kolları sıvadı.
Goodyear Tire & Rubber Co., kesmek istedikleri türden bir girişim olduğuna karar verdi ve bu nedenle, çöplüklerden ek lastikler kurtarılırken lastikleri ve lastikleri birbirine bağlamak için ekipman sağladı.
Goodyear, girişimi başlatmak için altın kaplama bir lastiği okyanusa fırlatması için bir zeplin kiraladıkları fikri konusunda o kadar heyecanlıydı ki.
Şirket ısrarla bu fikrin balıklar ve diğer su canlıları için bir yuva olacağına inanıyordu.
Firmaların tüm iyi niyetine rağmen proje bir felakete dönüştü. Dalgaların etkisiyle lastikler parçalandı ve 2 milyon lastik dağılarak okyanusa yayıldı.
Mercanlardan balığa kadar pek çok canlı, dalgalarla birlikte sürüklenen kauçuk modüllere takılıp öldü. Okyanus tam bir çöplüğe dönüştü.
Daha sonra yetkililer, Amerikan ordusunu tüm okyanusu temizlemekle görevlendirdi. Yaklaşık 72.000 lastik toplandı, ancak yüzlercesi okyanus tabanında kaldı.
Florida Atlantic Üniversitesi’nde projenin uyumlaştırılmasına yardımcı olan bir deniz mühendisliği profesörü olan Ray McAllister, 2007’de şunları söyledi: “Gerçekten parlak fikir, bölgedeki deniz yaşamını ikiye veya üçe katlayabilmemiz için deniz türleri için yaşam alanı sağlamaktı. ‘Çalış. Bunu düşününce, bunun harika bir karar olduğunu görüyorum.
